5 Ağustos 2007 Pazar

Karaya Vuran Gemiler Gibiyim

Üstüme yıkıldı dağ gibi bir hasret
Yaraları sarmaya, alışıp unutmaya koca bir hayat lazım, yıllar yetmez
Senin uzağında hayat çok hüzünlü
Şimdi kime yar diye sarılıyor ellerin
Gitsen bile gözlerin benden gitmez
Resimlerde hep o güzel yüzün, yüreğimde hep ağlayan bir hüzün
Karaya vuran gemiler gibi içimdeki kalp yaralı bereli
Hançer mi şu gönlüm sevdanla kanarken
Unutmak ne mümkün severken
Hayatla barışmak, bir yerden tutunmak
Her şeyde sen varken kolay mı ah unutmak…

Hiç yorum yok: