24 Nisan 2007 Salı

su akar, deli bakar...


baktım ki çoktandır yazmamışım. kanımdaki alkolden ancak arındım galiba. kafam çalışmayı bırakmıştı. öyle kendi halinde bir şeyler yapıyordu. hatta o kadar karışıktı ki, hala karışık ya neyse, kendimi çok zaman trene bakar gibi bakarken buluyordum. dün gece yürürken de aynı şeyler yine zihnime üşüştü. ilker öleli 3 koca yıl geçti ama ben hala bir şekilde kendimi ona ait hissedebiliyorum. bu doğuştan gelen bir takıntının bugüne tezahürü mü yoksa bir daha bu kadar yoğun sevemeyeceğimi bildiğim için elimden kayıp gideni mi özlüyorum? bu ikilemde çırpına çırpına bir türlü hayatıma devam edemiyorum. başka biri hayatıma girdi mi sanki ilker'e ihanet ediyor gibi hissediyorum kendimi. "nasıl manyakça bir düşüncedir bu!" diyip diyip ağlıyorum. hayatım o sıcak ağustos akşamında takılıp kaldı. bunun da sebebi 6 yıl boyunca tüm iniş çıkışlara rağmen yüzünü gördüğümde, sesini duyduğumda, sarıldığımda, hatta kızıp bağırdığımda bile bastıramadığım ve bastırmak istemediğim tarifi imkansız sevgim. başkaları olsa da dönüp durduğum kürkçü dükkanımdı o benim. bir türlü ayrılamadığım sığınağımdı. ömrümün sonuna kadar o sığınakta kalacaktım ve bunun teklifi önüme yine sıcak bir haziran akşamı konulmuştu. bu kadar yaklaşmışken elimden kayıp gidince bütün umutlarım, yıkıldım. çok zaman atlatmış gibi görünsem de, bazı zamanlar su yüzüne tekrar çıkıyor bütün gücüyle diplere bastırdığım o duygular. o zamanlar yakınlarda olmayın, depresifliğim sizi de yakabilir. zaten bunu bildiğim için insanları mümkün olduğunca kendimden uzak tutuyor, kaçıyorum. şimdi hayatımda yeni birisi var. var mı yok mu tam da emin değilim aslında. can dostum, hafifledin sen diyip duruyor ama bilmiyor ki çok çabuk ağırlaşabilirim. ağustos yaklaştıkça üstüme ağırlık çökmeye başlıyor. dün bana cazip gelen bugün hiç gelmeyebiliyor. başkalarını da üzmekten korktuğum için aşkımdan yanıp tükensem de geride duruyorum. sonra da olmuyor işte diye kestirip atıyorum. tek kestirip atamadığım, kurtulamadığım ilker zaten. bu kadar çelişkiden sonra tek diyebileceğim yedikule'de yerimin hazır olduğu. su akar, deli bakar...

1 yorum:

Merve dedi ki...

seni anlıyorum.
uzaydan gelmiş gibi yorum yerine düşsem de.. Canınını sıkma ice woman ın cottageım.. Deli deliyi anlar.Zamanla kendine bir şans verirsin elbet.Merak etme şimdilik su aksın, sen bak.

Öptüm.